Vorig weekend waren we in Cape Cod, geliefd vakantieoord voor New Yorkers en andere rijke Amerikanen. Het was er gruwelijk winderig maar ongewoon mooi. Het hele schiereiland is één lang zandstrand, met schitterende bossen, duinen en zoutmoerassen tussenin. En veenbessenvelden. 40% van de Amerikaanse veenbessenproductie zou van deze kant van Massachusetts komen. In de winter zijn het grote velden vol donkerrode, lage struikjes, die in ’t najaar onder water gezet worden om de bessen te oogsten. Te laat voor ons, maar dat moet ook wel mooie plaatjes opleveren. Een paar van onze foto’s staan op Flickr. Voor de liefhebbers: ‘Nazomer’ van Philippe Besson straalt helemaal de sfeer uit van Cape Cod op een zondagmiddag buiten het seizoen. Het werd onverwachts nog levendig toen in Provincetown, op de uiterste punt van dit verlaten gat, zowaar de grootste homogemeenschap uit een paar 100 mijl in de omtrek bijeengetroept bleek te zitten.
De drie bed-and-breakfasts waar ik ging aankloppen, wilden Maarten wel te slapen leggen, maar mij en een baby?? Wat moesten ze daar nu mee, babybedjes of andere voorzieningen, neen, dat hadden ze nog niet nodig gehad. Spijtig van de superzachte megakingsizebedden in kamers vol rood fluweel; wij dan maar naar Cape Inn, een spotgoedkoop motel, ons eerste op Amerikaanse bodem. Winne vond het motel toppie!!!!!!!!
2 opmerkingen:
Spreken ze Maarten zijn naam daar dan zo uit: Maarten Van Gaynderachter ?
dag belgen in boston,
ik volg regelmatig je blogje en ik verheug me dat je echt wel profiteert van jullie verblijf in de states om de wijde omgeving te gaan verkennen,dat is wat ons zo aanspreekt in dit land,er is zoveel te zien en te doen,je hebt gewoon tijd te kort,probeer nog zoveel mogelijk sferen op te snuiven,het zijn mooie herinneringen voor de rest van jullie leven.
ik hoop dat je ouders er evenveel zullen van genieten daar bij jullie in de maand mei.
groetjes
ingrid
Een reactie posten