Een Nederlandse collega die hier ook met haar gezin is, vertelde me hoe haar zoontje van 5 in de creche wordt gebrainwashed/klaargestoomd voor het echte leven. Elke week hebben die ukkies brandevacuatieoefening en tijdens hun middagdutje moeten ze hun schoentjes aan houden voor het geval Osama tijdens hun siësta New England binnenvalt. Haar zoontje is nu bang van vuur en verwacht dat hun appartement elk moment spontaan kan zelfontbranden. De peuterjuffen knuffelen niet (stel je voor dat je een proces aan je broek krijgt wegens seksuele intimidatie) en gebruiken evenmin de voor ons gebruikelijke schuttingtaal: "GVD, Winne, stop daarmee!" Neen, ze bereiden de peuters voor op hun leven als bewust kiezende consument. Dus, als Winne Milo in zijn kaak bijt, begin je niet te vloeken, maar je vraagt oprecht geïnteresseerd en met lijzige stem "Is that a safe choice?" Als je kleine zich op een drukke parking losrukt, grijp je hem niet onmiddellijk weer vast, maar vraag je begrijpend: "Is that a safe choice?" Als hij op het punt staat om aan de fles Dreft te lurken, maak je je niet kwaad, maar speel je in op zijn rationele onderbewuste: "Is that a safe choice?" Resultaat, zo zei die Nederlandse collega me, is een hoop zeer competitieve ettertjes van vijf, die allemaal minstens in 3 vreemde talen tot tien kunnen tellen (wat trouwens de sociale status van haar zoontje ten goede komt, al zijn vriendjes willen van hem in het Nederlands leren tellen). Hij heeft nu zelfs al enkele Amerikaanse gewoonten overgenomen. Toen ze hem op een avond zei: "Het is tijd om naar bed te gaan", antwoordde hij - in het Engels nota bene! - "You hurt my feelings when you say that!"
donderdag 8 mei 2008
Education civique
Een Nederlandse collega die hier ook met haar gezin is, vertelde me hoe haar zoontje van 5 in de creche wordt gebrainwashed/klaargestoomd voor het echte leven. Elke week hebben die ukkies brandevacuatieoefening en tijdens hun middagdutje moeten ze hun schoentjes aan houden voor het geval Osama tijdens hun siësta New England binnenvalt. Haar zoontje is nu bang van vuur en verwacht dat hun appartement elk moment spontaan kan zelfontbranden. De peuterjuffen knuffelen niet (stel je voor dat je een proces aan je broek krijgt wegens seksuele intimidatie) en gebruiken evenmin de voor ons gebruikelijke schuttingtaal: "GVD, Winne, stop daarmee!" Neen, ze bereiden de peuters voor op hun leven als bewust kiezende consument. Dus, als Winne Milo in zijn kaak bijt, begin je niet te vloeken, maar je vraagt oprecht geïnteresseerd en met lijzige stem "Is that a safe choice?" Als je kleine zich op een drukke parking losrukt, grijp je hem niet onmiddellijk weer vast, maar vraag je begrijpend: "Is that a safe choice?" Als hij op het punt staat om aan de fles Dreft te lurken, maak je je niet kwaad, maar speel je in op zijn rationele onderbewuste: "Is that a safe choice?" Resultaat, zo zei die Nederlandse collega me, is een hoop zeer competitieve ettertjes van vijf, die allemaal minstens in 3 vreemde talen tot tien kunnen tellen (wat trouwens de sociale status van haar zoontje ten goede komt, al zijn vriendjes willen van hem in het Nederlands leren tellen). Hij heeft nu zelfs al enkele Amerikaanse gewoonten overgenomen. Toen ze hem op een avond zei: "Het is tijd om naar bed te gaan", antwoordde hij - in het Engels nota bene! - "You hurt my feelings when you say that!"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Man, het lijkt wel A brave new world.
Dinsdag ga ik weer aan het werk. Geniet daar van het mooie weer, dat doen we hier ook.
Groetjes,
Gillian
Hallo Maarten,ervaringsgericht onderwijs ook al bij die klein mannen,willen ze schieten,wel geef ze een geweer,willen ze een ruit met een steen ingooien,geef ze een steen.De oplossing dan,veel met ze praten,we kennen dat.Worden ze 's nachts wakker en willen ze frieten maak ze die dan ajb klaar,als ze 's morgens overgeven dan zeg je:"geeft niet hoor....dan komen ze in 't klasje en zegt de mama,sorry juf 't zou kunnen dat hij vandaag nog moet overgeven,lust ie z'n eten niet verplicht hem ajb niet.Maar kom ik zal 't je even uitleggen hoe het komt,de mama was dan heel eerlijk en zei:"ja wat wil je?" Maar bij nr 2 3 en 4was 't gedaan met laat ze maar doen. Beja.
Het voordeel van zulke opvoeding is dat, de school (voor kinderen met gedragsproblemen) waar ik werk, geen schrik moet hebben dat het aantal leerlingen zal dalen.
Safe choice, safe choice ... soms moet je in het leven risico's nemen waarvan je op voorhand niet weet of ze veilig zijn ...
bv. met een Van Ginderachter samenleven!
Een reactie posten