Drie Belgen in Boston

Over hoe een 34-jarige haar dagen slijt in Wonderland. Over hoe het haar man bevalt op de Grote Universiteit. En over het plezier van een anderhalfjarige bij het aanschouwen van hópen pancakes en vijfliterbidons melk.

maandag 24 maart 2008

De helden van de natie

Ik kan me best voorstellen dat de brandweer hier in de zomer, als het heet en poederdroog is in het bos, nuttig werk kan leveren, maar dat was niet de reden waarom er vanmorgen plots drie gehelmde helden op mijn terras stonden (eentje zelfs met een palmcomputer in de hand).
Zoals ik alle buren had zien doen, had ik vorige week wat bladeren bijeengeharkt in de tuin (Winne was met geen stokken uit de zandbak te slaan, vandaar). Na een uurtje vegen had ik al een ferme hoop bladeren. Van composteren of een containerpark had buurvrouw Daphne nog nooit gehoord, nee, Don stookte gewoon af en toe een vuurtje. Vanmorgen stond ik dus gezellig met Don voor het vuur (“a bit cold for a barbecue, ain’t it?” – Winne alweer bedrijvig in de zandbak), en een paar uur later verscheen er plots een helm achter het livingraam. Met één grote en twee kleinere brandweerwagens waren ze uitgerukt, maar Don leek niet erg onder de indruk.
(ik was te laat voor de foto van de Amerikaanse brandweerkar, nog net op tijd voor de volgwagen… Grote foto is van een gevel in Cambridge Street, Cambridge)

Geen opmerkingen: