Drie Belgen in Boston

Over hoe een 34-jarige haar dagen slijt in Wonderland. Over hoe het haar man bevalt op de Grote Universiteit. En over het plezier van een anderhalfjarige bij het aanschouwen van hópen pancakes en vijfliterbidons melk.

donderdag 5 juni 2008

Commencement. This is the end

Vandaag was het 'Commencement', Harvard's afstudeerplechtigheid met de misleidende naam. 6000 studenten zwaaien af en die mogen allemaal mama, papa, omie en opoe, Tante Madeleine en Nonkel Jef meebrengen. Al gauw 24.000 mensen samen. Tickets voor de plechtigheid zijn zeer gegeerd en moeilijk te bemachtigen, zeker omdat dit jaar J.K. Rowling, de moeder van H. Potter, de hoofdspreker was. Er waren een beperkt aantal kaarten voor personeelsleden, maar die waren direct uitgeput. Wat doet een beleefde Belg dan? Partycrashen! Christophe en ik zijn met de nodige Je ne sais quoi langs de politiecontrole gelopen en blijkbaar straalden we iets onverzettelijks uit want niemand hield ons tegen. Speeches met luide stem en grote woorden, wapperende vanen, geüniformeerde medemensen, luide samenzangen en opwindende marsmuziek. Man, qua crowd control kunnen de Duitsers nog iets opsteken van de Amerikanen.

1 opmerking:

renaat zei

Het helpt natuurlijk ook om er nog steeds uit te zien als een 20-jarige student.